W strukturalnej ochronie przed wilgocią występują różne skutki wilgoci, przy czym zewnętrzne elementy są często bardziej narażone na wilgoć pochodzącą z wnętrza niż przez wpływy zewnętrzne, takie jak deszcz lub śnieg. Wpływ z zewnątrz: deszcz, śnieg, woda, wilgotne powietrze zewnętrzne. Wpływ od wewnątrz: para wodna (z gospodarstw domowych, higiena osobista, wilgoć uwalniana przez mieszkańców), kondensacja na powierzchniach lub wewnątrz elementów, wilgoć w nowych budynkach.

W ostatnich latach rosnąca świadomość ekologiczna i zdrowotna ze strony planistów i budowniczych doprowadziła do zapotrzebowania na „zdrowy klimat w pomieszczeniach”. Wartość jest umieszczana na ścianach (a także na konstrukcjach dachowych), które mogą „oddychać”. Faktem jest jednak, że wymiana powietrza przez stałe materiały budowlane oczywiście nie może mieć miejsca.

Prawdopodobnie istnieje tylko jeden skuteczny sposób na ograniczenie przecieków, a tym samym zapobieganie uszkodzeniom wilgoci i stratom energii: starannie nałożone, praktycznie hermetyczne uszczelnienie dachu – warstwa wiatroszczelna. Ta hermetyczna warstwa zasadniczo różni się od paroizolacji lub bariery, chociaż obie funkcje są w rzeczywistości spełniane przez te same materiały. Jeśli chodzi o dyfuzję pary, instalacja paroizolacji bez przerw nie byłaby absolutnie konieczna, ale ponieważ ta warstwa powinna oczywiście być również wiatroszczelna, musi być szczelnie uformowana i hermetycznie połączona.